سؤال:

در قرآن آمده است که : «اگر درباره‌ی آنچه بر پیامبر نازل کردیم شک دارید (لا اقل) یک سوره همانند آن بیاورید.»(1)

در اینجا این سؤال مطرح می‌شود که: از کجا که مخالفان مثل آن را در گذشته نیاورده اند ولی به دست ما نرسیده است؟!

جواب:

نظرى به تاريخ اسلام پاسخ اين سؤال را روشن مى‏سازد، زيرا در داخل كشورهاى اسلامى در زمان پيغمبر(ص) و پس از او حتى در خود مكه و مدينه مسيحيان و يهوديان سر سخت و متعصبى مى‏زيستند كه براى تضعيف مسلمان از هر فرصتى استفاده می‏كردند و علاوه در ميان مسلمانان افراد منافق نیز وجود داشته‌اند.

مسلّماً اين دسته از منافقان و آن عده از دشمنان متعصب و سرسخت كه به دقت مراقب اوضاع مسلمين بودند و از هر جريانى كه به زيان مسلمانان بود استقبال مى ‏كردند اگر به چنين كتابى دسترسى پيدا كرده بودند براى در هم شكستن آن‌ها تا آنجا که‌ می‏توانستند آن را نشر مى‏ دادند و يا لااقل در حفظ و نگهداری‌اش مى‏كوشيدند.

و لذا مى ‏بينيم حتى افرادى كه به احتمال ضعيفى ممكن است به معارضه با قرآن برخاسته باشند، تاريخ نام آن‌ها را ضبط كرده است از جمله:

نام «عبد اللَّه بن مقفع» را برده ‏اند كه او كتاب «الدرة اليتيمة» را به همين منظور نوشته است.

در صورتى كه كتاب مزبور هم اكنون در اختيار ما است و چندين بار چاپ شده است و کوچک‌ترین اشاره‏اى در آن كتاب به اين مطلب نشده است، نمى‏دانيم برخی چطور اين نسبت را به او داده‏ اند؟!

نام «متنبى» احمد بن حسين كوفى شاعر را در اين زمره نيز ذكر كرده‏اند، كه ادعاى نبوت نموده است، در صورتى كه قرائن زيادى نشان مى ‏دهد كه داعیه‌ی او بيشتر بلندپروازى محرومیت‌های خانوادگى و حس جاه ‏طلبى بوده است.

«ابو العلاى معرى» نيز متهم به اين امر شده است، گر چه از او سخنان زننده ‏اى نسبت به اسلام نقل شده اما هيچ وقت داعیه‌ی مبارزه با قرآن را نداشته است.

ولى «مسيلمه كذاب» از مردم يمامه مسلّماً از كسانى است كه به مبارزه با قرآن برخاسته و به اصطلاح آياتى آورده است كه جنبه‌ی تفريحى آن بيشتر است؛ بد نيست چند جمله از آن‌ها را در اينجا بياوريم:

1- در برابر سوره «الذاريات»، اين جمله‏ ها را آورده است.

«و المبذرات بذرا و الحاصدات حصدا و الذاريات قمحا و الطاحنات طحنا و العاجنات عجنا و الخابزات خبزا و الثاردات ثردا و اللاقمات لقما اهالة و سمنا» (2).

يعنى: قسم به دهقانان و كشاورزان، قسم به درو كنندگان، قسم به جدا كنندگان كاه از گندم، قسم به جدا كنندگان گندم از كاه، قسم به خمير كنندگان، قسم به نان‏پزندگان، قسم به تريد كنندگان! قسم به آن كسانى كه لقمه‏هاى چرب و نرم بر مى‏دارند!»

 2- «يا ضفدع بنت ضفدع، نقى ما تنقين، نصفك فى الماء و نصفك فى الطين، لا الماء تكدرين و لا الشارب تمنعين» (3).

«اى قورباغه دختر قورباغه! آنچه مى ‏خواهى صدا كن! نيمى از تو در آب و نيمى ديگر در گل است، نه آب را گل‏ آلود مى ‏كنى، و نه كسى را از آب خوردن جلوگيرى مى ‏نمايى!»

------------------------------------------------

(1) سوره بقره، آیه 23

(2) اعجاز القرآن رافعى.

(3) از قرآن و آخرين پيامبر.

(4) برگرفته از کتاب: یک‌صد و هشتاد پرسش و پاسخ، ناصر مکارم شیرازی، ص 233